Als je de kern van het trauma hebt gevonden, dan voel je herkenning

Hoe kun je herkenning krijgen, bij trauma's uit vorige levens? Dat herinner je je toch niet?

Als het om een vorig leven gaat, dan denk je niet: "Oh ja, dat is waar ook". Maar als ik je vertel wat ik zie, dan reageert je onderbewuste. Je voelt wel herkenning in je lichaam. Spanning of pijn wordt even erger, of direct zachter. De herkenning kan ook via gevoel of emoties gaan. Je voelt je betrokken bij het verhaal. De tranen schieten je in de ogen. En je voelt een ontlading. Alsof alles op zijn plek valt. Ook bij trauma's uit vorige levens is er een duidelijke link, tussen de kern van het trauma en je klachten.

Als het té pijnlijk is, kan de herkenning zelfs symbolisch. Een voorbeeld.

Hij had pijn in de schouder. Dat trok naar de arm.
Ik legde mijn handen op zijn schouders. Ik zag beelden uit de 1e wereldoorlog. Hij was soldaat. Hij kreeg opdracht iemand te martelen. Hij wil dat weigeren. Maar dat zou hem zijn leven kosten. Ik hoor mijn gids zeggen: "Wat er werkelijk gebeurd is hoeft hij zich niet te herinneren". Daarom gaan we werken met een symbolische versie van dit trauma. Ken je het psychologische experiment van Milgram? Hoe ver ga je, als iemand met autoriteit je opdraagt een ander pijn te doen? Je moet op een knop drukken als de ander een fout antwoord geeft, waardoor die ander een stroomstoot krijgt. Die stroomstoten worden steeds krachtiger. In werkelijkheid is er geen stroomstoot, maar dat weet je niet. Als de klant zich voorstelt dat hij in die situatie zit (achter de 'stroomstoot' knop) voelt hij herkenning: de woede en machteloosheid. En de verstijving in de arm en schouder. Dus nu voelt hij waar de pijn precies vandaan komt: Gedwongen worden iets te doen dat tegen het geweten in gaat. Steeds als hij iets niet wil doen, als iets tegen zijn gevoel in gaat, protesteren die arm en schouder.
Nu gaan we het oplossen. Ik vraag hem, te visualiseren dat hij weigert. "Ik ben bang voor de gevolgen". De gevolgen? Voor wie zou dit gevolgen moeten hebben? Dit is toch een verschrikkelijk experiment? Het zou gevolgen moeten hebben voor Milgram. Niet voor jou. Dus visualiseer maar: Dat je gewoon weg loopt. Naar buiten. Haal de pers erbij. Er komt een rechtszaak. Zorg dat dit nooit weer gebeurt. Hij voelt zich sterk. En zijn arm ontspant.

De situatie waarmee wij werkten was symbolisch. Dat werkt net zo goed. Tenminste, als je de kern van het trauma raakt.

Hij weet nog steeds niet wat er precies gebeurd is. Hij weet wel wat hij moest weten, om dit op te lossen.