HSP: wat is hoogsensitiviteit, wat is hooggevoeligheid, en wat is het verschil

Hoogsensitief zien.

Hoogsensitieve mensen zien nuances die anderen over het hoofd zien. Ze lezen haarscherp emoties van gezichten, elk detail valt op. Ze kunnen genieten van een mooi uitzicht, en ze zien de schoonheid in een vlinder, maar ook in een torretje. Hoogsensitieve kinderen kunnen uren kijken naar een beestje.
Hoogsensitieve ogen kunnen ook last hebben van teveel licht, teveel geknipper en geflits, teveel bewegingen in het beeld. Kermis is verschrikkelijk. Al die prikkels kunnen niet meer verwerkt worden. Mensen die hoogsensitief zien kunnen wel een bril of lenzen nodig hebben. De sensitiviteit zit in hoe het bewustzijn omgaat met het zien. Niet alleen in de ogen zelf.

Hoogsensitief horen

Mensen die hoogsensitief zijn horen haarscherp, ook zachte geluiden en meestal ook hogere tonen dan anderen. Zij horen in muziek alle afzonderlijke instrumenten. Als een instrument niet zuiver gestemd is, horen ze dat. Zij halen heel veel informatie uit een stem, of de ademhaling tussen woorden.
Maar veel mensen die hoogsensitief horen, worden doodmoe van al dat geluid, dat maar nooit ophoudt. Zij hebben het liefst stilte om zich heen. Het lawaai dat anderen maken, bijvoorbeeld met het uitpakken van de vaatwasser, is irritant. Verwar dit niet met hypersensitiviteit. Bij hypersensitieve oren is geluid onverdraaglijk.

Hoogsensitive reuk.

Hoogsensitieve mensen zijn gevoelig voor geuren. Geuren doen iets met je. Geuren kunnen walging oproepen, of extase. Als ze naar een restaurant gaan, zijn ze kritisch. Als het er niet lekker genoeg ruikt, dan smaakt het ook niet. Ze weten precies welke kruiden er zijn gebruikt.
Vieze geuren komen hard binnen. Als ze langs vuilnisbakken lopen houden ze de adem in, om niets te ruiken.Teveel aftershave verdragen ze niet. Chemische luchtverfrisser in huis beneemt ze de adem.

Hoogsensitieve smaakzin.

Mensen met hoogsensitieve smaakzin kun je fijnproevers noemen, of lastige eters. Het is al snel te zout, te scherp, te flauw, te lang gekookt of juist te kort. Het zijn Juist daarom zijn het zelf goede koks. Met zo’n sterk ontwikkelde smaakzin hebben ze een goed gevoel voor lekker koken.
Maar hoogsensitieve mensen met een sterkere smaakzin hebben een heel eigen idee van houdbaarheidsdatum. Grote kans, dat fruit te rijp of te onrijp is. Dat de melk niet goed meer smaakt, en dat er van alles in de vuilnisbak belandt, waar een niet-hoogsensitief persoon nog heel tevreden mee zou zijn.

Hoogsensitieve tastzin.

Vooral hoogsensitieve kinderen kunnen klagen over kleding die niet lekker zit, labeltjes die schuren, sokken die niet meer goed zitten, schoenen die pijn doen aan de voeten. Volwassenen kunnen daar ook last van hebben, maar kopen die kleding niet. Hoogsensitieve mensen kunnen ook gevoelig zijn voor aanraking. Die is al snel verkeerd. Een liefdevolle aanraking is prima. Maar als je de aandacht er even niet bij hebt, dan voelt aanraking heel erg fout. Ook als jij niet lekker in je vel zit, mag je je hoogsensitieve partner niet aanraken. Slapen naast een partner kan storen, omdat de energie van de partner zo anders is.

Sommige hoogsensitieve mensen denken dat ze smetvrees hebben. Zij willen de handen wassen, als ze deurkrukken hebben aangeraakt. In feite voelen ze de plakkerigheid van zweethanden van anderen. Of ze zijn gevoelig voor energetische sporen, dan is het energetische smetvrees. Logisch dat ze de handen willen wassen.

Hoogsensitieve zenuwen.

Iemand met hoogsensitieve zenuwen is zich eerder bewust van pijn, jeuk, misselijkheid, benauwdheid en allerlei andere sensaties. Dit wordt ook sterker ervaren. Subtielere signalen uit maag, darmen, hart en longen worden doorgegeven aan het brein. Daardoor kunnen hoogsensitieve mensen steeds klachten hebben, die de dokter niet begrijpt. Hoogsensitieve mensen hebben behoefte aan gezonde, lichte voeding. Omdat ze voelen dat zware of minder gezonde voeding een beperkend effect heeft op lichaam en geest. Koffie wordt vaak slecht verdragen, maar vaak is er juist een behoefte aan koffie.

Sommige mensen zijn hoogsensitief, maar doen er (onbewust)  juist van alles aan om dat te temperen. Zij eten en drinken dingen waar ze eigenlijk niet goed tegen kunnen, juist omdat dat hun lichaam en geest verdooft. En dus minder sensitief maakt.

Als stress te lang duurt, raakt het zenuw-zintuigstelsel overprikkeld. Bij stress reageert het lichaam hetzelfde als bij angst.

Er wordt adrenaline aangemaakt, noradrenaline en cortisol. Het lichaam wordt in een staat van paraatheid gebracht, klaar om te vechten, vluchten, of verstijven. Dat is de stress-angst-reactie. Prima, als het snel weer over is. Maar als de stress blijvend is, dan raakt het hele systeem uit balans. De alertheid blijft, en put het lichaam uit. Het bewustzijn blijft in een staat van paraatheid, waardoor er continu onrust gevoeld wordt.

Bij hooggevoeligheid is dit een vicieuze cirkel geworden:

Door een gevoel van onveiligheid wordt het bewustzijn alert, het raakt uitgeput en overprikkeld, waardoor het gevoel van onveiligheid groter wordt. En daardoor wordt het bewustzijn nóg alerter, nog meer overprikkeld, enz.

Met je ‘voelsprieten’ tast je continu de omgeving af. Dát is hooggevoeligheid.

Als je denkt: “Wat zie ik nu?”, dan ga je turen. Als je denkt: “Wat hoor ik nu?”, dan houd je je adem in, en spits je je oren. En als je denkt: “Wat voel ik nu?”, dan zet je je gevoel op scherp. Het is, alsof je met je voelsprieten je hele omgeving gaat aftasten. Met alle aandacht.

Als je een leeuw tegenkomt, dan krijg je die angst-reactie.

Onmiddelijk, instinctief, gaat alle aandacht naar de leeuw. Je zet alle zintuigen op scherp. Je weet precies waar hij zit, en wat hij doet. Maar stel nu, dat je weet dat er een leeuw los rondloopt in je wijk. Je ziet hem niet, en je hoort hem niet, maar je weet dat hij ergens rondloopt. Nu ben je helemaal gefocust op de omgeving,

Met je ‘voelsprieten’ (je zesde zintuig) tast je de omgeving af, ook om de hoek.

Dát is wat hooggevoeligen constant doen. De hele omgeving voelt onveilig. Je verstijft, je houdt je adem in, je hart klopt in je keel, het zweet breekt je uit. Alle aandacht is gericht op… dat, wat er de hoek om kan komen. Dat, waar je bang voor bent.

Alles wat leeft heeft een aura/energieveld. Een veld van levenskracht/energie, dat het lichaam omgeeft en doordringt.

Niet zichtbaar voor de meeste mensen, maar voor hooggevoelige mensen wel voelbaar. (Ik kan het je laten voelen, als je hooggevoelig bent) Hooggevoelige mensen voelen zich niet veilig, ze tasten de omgeving af, ze maken hun energieveld groter. Daardoor krijgen ze juist meer prikkels binnen. Hoe onveiliger ze zich voelen, hoe groter ze hun energieveld maken.

Een energieveld is vergelijkbaar met een magnetisch veld.

Het magnetisch veld van een sterke magneet kun je niet zien, niet horen, niet ruiken, niet voelen. Maar het is wel aan te tonen met ijzervijlsel. Binnen een bepaalde grens wordt alle ijzelvijlsel naar de magneet getrokken. Buiten die grens niet. Zie foto. Een sterkere magneet heeft een groter veld, en trekt dus meer aan. Op dezelfde manier heeft ieder levend lichaam een energieveld. Binnen een bepaalde grens wordt alles gevoeld, wat daar gebeurt. Meestal onbewust. Net zoals je veel meer ziet en hoort, dan je je bewust bent.

Hoe groter het energieveld is, hoe meer prikkels je binnen krijgt.

En dat is nou net wat hooggevoelige mensen doen; ze maken hun energieveld steeds groter, door al dat aftasten. En daardoor worden ze steeds onrustiger.

Bijvoorbeeld als er agressie is, of verwaarlozing, of gewoon omdat het kind zich niet begrepen voelt. Dat kind wil de omgeving continu aftasten, om te controleren of het wel veilig voelt. Alle aandacht gaat naar signaaltjes die wijzen op onrust en onveiligheid. Daardoor komt er juist méér onrust binnen, en dan krijg je die vicieuze cirkel. Dat grote, open energieveld is noodzakelijk, omdat het kind veiligheid zoekt. Die grote open aura wordt een gewoonte. Het energieveld kleiner maken voelt niet veilig.

Hooggevoeligheid kan ook later ontstaan, of erger worden, door trauma. Een trauma veroorzaakt stress, angst en onveiligheid.

Zo kan hooggevoeligheid ontstaan na problemen op het werk, na een scheiding, na het overlijden van een gezinslid, na een brand, na mishandeling, na een ongeluk, enz. Ook een burn-out is traumatisch. Veel mensen zeggen, dat de klachten na een burn-out zijn ontstaan. Maar waarschijnlijk was je daarvóór ook al hooggevoelig. Mensen die niet hooggevoelig zijn krijgen niet zo snel een burn-out. Er zijn 10 verschillende algemene oorzaken van hooggevoeligheid.