Je komt weer terug bij jezelf, als je niet wordt afgeleid.

Als je niet wordt afgeleid, dan zoek je zelf afleiding.

We willen iets doen, we willen vermaakt worden, we willen iets om ons bezig te houden. Dus als je niet afgeleid wordt, dan ga je zelf afleiding zoeken. Muziek, tv, telefoon, sociale media. Het lijkt een verslaving. We proppen ons hoofd vol met nutteloze onzin. We raken overprikkeld door die continue stroom afleiding. En we willen weg. De stad in, shoppen, naar vrienden, naar de sportschool, het lijkt erop dat we erg ons best doen om maar niet met onszelf opgescheept te zitten. Bij jezelf komen lukt niet, als je de hele tijd 'weg' bent.

Als je eens rustig de tijd voor jezelf neemt... alleen maar in het zonnetje zitten, zonder iets te moeten of te doen… Dan zoek je nog steeds afleiding. Je gedachten gaan naar vroeger of naar volgende week. Je maakt plannen, je bedenkt oplossingen, je maakt je zorgen. Zelfs als je dat niet wilt, blijven je hersenen hun eigen gang gaan. Die blijven maar doorgaan. Alsof dat hoofd niet tot rust wil komen.

Als je je niet laat afleiden, dan kom je terug bij jezelf.

Als je niet wordt afgeleid, en ook zelf geen afleiding zoekt, zelfs niet in je gedachten, dan kom je terug bij jezelf. Je hoofd komt tot rust. Je komt in de stilte achter de gedachten. Als je niet zoekt naar iets om je tijd te doden, dan leef je juist in de tijd. Gewoon jezelf zijn, en verder niets. Dát is toch, wat we allemaal willen? Waarom zoeken we dan naar afleiding?

• Onrust is boosheid of verdriet dat niet meer, of nog niet, bewust is. Ik kan je helpen die onbewuste emoties op te lossen.
• Is er een reden waarom je steeds afleiding nodig hebt? Ik kan je helpen die reden te vinden, en uit te schakelen.
• We vinden een andere oplossing voor je behoefte eaan prikkels